Koninklijk en Trots

Hey iedereen,

Een hele dag is alweer voorbij! Wat gaat het snel! En hoeveel kilometers hebben wij vandaag wel niet gelopen, ik wil het eigenlijk niet eens weten..

Vandaag hadden we besloten de oude stad op te zoeken, die op de Unesco Heritage lijst staat. Er is een lange straat die erheen leidt en die hebben we er aan vooraf gelopen. Wat is hier veel te zien! Elke paar meter weer een enorme oud gebouw of paleis met een compleet versierde voorgevel. Elke paar huizen weer een kerk uit de barok, met binnen zoveel praal en pracht dat je je meent in Rome te begeven. De kerken zijn hier ook veel meer ingericht naar de Italiaanse stijl dan ik ooit eerder heb gezien in Polen.

Eigenlijk heeft de hele binnenstad iets niet-Pools. Rondlopend waan je in de architectuur van Parijs met zijn terrasjessfeer en stijlvolle mode. Overal zie je de grote huizen met appartementen en niemand durft hier in sneakers met gescheurde spijkerbroeken rond te lopen.

Terug naar de oude binnenstad. Deze is echt prachtig! De gedachte erachter is ook mooi. In de Tweede Wereldoorlog is Warschau grotendeels gebombardeerd en wat toen nóg niet plat lag, is door Duitse soldaten zelf met de grond gelijk gemaakt. Zo ook de binnenstad. Gelukkig had in de jaren 30 een Poolse architect een voorspellende droom dat alles zou verdwijnen en heeft deze met zijn leerlingen alle gebouwen architectonisch vastgelegd. Hierdoor kon na de oorlog alles precies weer worden herbouwd. Dit is ook gedaan en vaak nog met de originele teruggevonden stenen. De oude stad is niet alleen 'oud', het ook Pools trots. Het oude koninklijk paleis is herbouwd en toont de kamers van de laatste koning rond 1780. Zo was er de troonkamer, slaapkamer, parlement vergaderkamer en zelfs zijn kleedkamer te bezichtigen.
Ook is er de oude markt, die in de zomer is vol gebouwd met terrasjes. Hij is omgeven met allerlei oude huizen in alle kleuren en maten. We hebben nog het smalste huis van Polen geprobeerd te vinden (op zijn wijdst een meter), maar helaas bleek deze te klein voor onze ogen. Even verderop staan de dubbele stadsmuren, die nu nog te bewandelen zijn. Wanneer je buiten de stadsmuren staat, zie je hoe de stad er vroeger uit moet hebben gezien. Dikke muren en daarboven steken trots een paar oude kerken en het paleis uit. Een stad van weelde, die nog steeds staat.

Wat mij het meest heeft geïmponeerd vandaag, stond even buiten de oude binnenstad: namelijk de opera. Wat een machtig gebouw is dat, die zo breed is dat er geen einde aan lijkt te komen. Groter dan de opera in Parijs, hoewel wel wat meer ingetogen. We mochten helaas door de zomerstop niet naar binnen om te kijken, maar dat is alleen maar een reden om weer terug te komen..

Tenslotte was er vandaag ook nog het museum van Frederik Chopin. Lopend door de stad zie je hoe trots mensen zijn op hun Chopin. Er is het huis van Chopin, Chopins drawing room, Chopin Airport en het museum over Frederik Chopin. Helaas viel dat laatste nogal tegen. Hoewel de collectie aan brieven, bladmuziek en schetsen zeer rijk was, was het gebouw ontzettend modern en viel de hele sfeer weg. Nog nooit heb ik een museum zo technisch en gemoderniseerd gezien. Maar misschien moet ik ook melden dat we na 6 uur rondwandelen in de warmte het ook wel een beetje hadden gehad.

Na nog vele bezoekingen die ik in hun hoeveelheid vast ben vergeten, waren we blij weer in het hotel te zijn. Morgen gaan we naar het dak van een oud communistisch gebouw naast het hotel (dat lange tijd het hoogste gebouw van Polen is geweest, maar nu wordt overschaduwd door glazen wolkenkrabbers) om Warschau van boven te zien en gaan we naar een enorme tuin van een ander paleis dat vergelijkbaar moet zijn met Piazza Navona, ben benieuwd!

Tot zo ver; groetjes,
Margriet