Met leuk vervoer het diepe in!

Hey iedereen,

Zijn we gisteren aangekomen in de heuvels en gingen we de hoogte in, zo zijn we vandaag afgedaald naar beneden. Welgeteld 135 meter! Je raadt het al, we zijn naar de zoutmijnen geweest.

Wat een aparte dag vandaag. Hadden we eerst een heerlijk uitgebreid ontbijt in het nieuwe hotel, gingen we vervolgens per taxi naar de zoutmijnen 20 km verderop. De bus reed vandaag niet, want de Tour de Pologne reed vandaag door de stad! In de taxi een interessant gesprek gehad met de taxichauffeur die voor mijn idee nogal teleurgesteld en kritisch gesteld was tegenover het nieuwe kapitalisme. Volgens hem was de nieuwe rijkdom maar schijn (alles is op krediet). Ik citeer: 'vroeger (onder de communisten) waren we arm en hadden we het slecht, nu zijn we nog steeds arm en hebben we het misschien nog slechter.' Tsja, niet iedereen kan tevreden zijn.

Terug naar de zoutmijnen. Na een uur in de rij te hebben gestaan voor de kaartjes, mochten we 380 treden afdalen om vervolgens 64 meter onder de grond te zijn. Een rondleiding van 3 uur leidde ons langs prachtige hallen, kamers, gangen en zelfs kapellen. Drie enorme ondergrondse meren werden getoond en ook de leefomstandigheden van de mijnwerkers vroeger. De eerste mijngangen bestaan al sinds 1640 en zijn in gebruik geweest tot 1996. Wanneer je je in een enorme hal bevindt en je hoort dat het plafond zich 35 meter boven je bevindt en je zelf op 130 meter diepte zit, dan voel je je pas echt klein. En enorme bewondering voor de mijnwerkers! Echt magnifiek.
Gelukkig mochten we wel met de lift naar boven (een klein benauwend liftje waar we met 8 man in werden gepropt) en aan het eind van de middag stonden we weer in de frisse lucht. Blijkbaar hadden we een goede dag genomen om onder de grond te gaan, want het had de ganze dag geregend en wij hadden lekker niets gemerkt. Onderweg naar het treinstation reden de wielrenners van de Tour de Pologne nog even langs, dus die hebben we meteen even toegejuicht.

De normale trein is hier ook ontzettend leuk. Toen we aankwamen op het station, stond er al een trein klaar. We konden alleen geen kaartjesautomaat vinden.. Wat bleek? Deze moet je bij de conducteur voor in de trein kopen, bij een oud grijs mager mannetje, die halverwege de reis nog wel even kwam controleren of je een kaartje had. Voor 2 dure kaartjes die samen wel 5 zl (1,30 euro) kostten, zaten we in een oude trein die zeker wel 20 km per uur heeft gereden. Halverwege bleven de buitendeuren steken, dus gingen we gewoon met open deuren rijden. Een ervaring apart, maar wel heel leuk.

Helaas regende het ontzettend hard toen we terug waren in Krakau, dus na een 2 km lange wandeling onder de paraplu hebben we verder niet veel meer gedaan. En zo kwamen we uitgeput maar voldaan thuis in de avond. Nu de nacht opladen voor de oude binnenstad hier en het kasteel, die morgen aan de beurt zijn. Nu alleen nog hopen op goed weer (er is weer regen voorspeld). :)

Do widzenia,
Margriet