New start with New York

Hey iedereen,

Normaal zet ik vaak een lang berichtje op deze blog voordat ik vertrek, maar nu is het er door alle drukte niet van gekomen. Maar zoals jullie misschien al hebben gezien, ik ben inmiddels in New York City!!!

Goed, wat is precies het plan? Vandaag (9 jan) zijn we naar NYC gevlogen (daarover zo meteen meer) en 14 januari vliegen we van hier door naar Rochester, waar we weer vervoerd zullen worden naar Geneseo. En daar ga ik dan dus de komende 4 maanden studeren. En met we bedoel ik: Anne, Vera en ik, de drie dappere Groningse studenten die het aandurven om het grote land hier te inspecteren.

De reis vandaag begon op het heerlijke tijdstip van 4 uur 's morgens. Na maanden van regelen, bellen, regelen, afscheid nemen, regelen, boeken, regelen, inpakken en regelen, stond ik vanmorgen om 4 uur naast mijn bed, zenuwachtig te huppelen en met volle zin om weg te gaan. Om 5 uur in de auto en huppa, onderweg naar Schiphol.

Misschien herinneren jullie de reis naar Londen nog wel, maar voor degenen die het verhaal niet kennen: toen ik een paar jaar geleden met Kelly naar Engeland vloog, zijn we twee keer aangehouden door de douane. We werden gecontroleerd op explosieve stoffen en waren aan een goede ondervraging onderworpen. Nou, mensen, ik kan je vertellen; het was wéér raak vandaag! Ik zweer je, ik straal iets verkeerd uit ofzo :P Op Schiphol werd ik bij het persoonlijke interview extra lang ondervraagd en alle mogelijke gegevens die ik had, werden aan mij onttrokken. Later, bij een paspoortcontrole moest ik extra vaak mijn vingerafdrukken later scannen, omdat ze, en ik quote, 'ze niet helemaal zeker waren'. Lekker dan.. Maar wees gerust, ik ben wel in NY aangekomen en ben dus (uiteindelijk) wel doorgelaten :P

De vliegreis was eigenlijk best oke en korter dan verwacht. Met vrij weinig turbulentie en rugwind waren we in 7,5 uur ineens op het andere continent. In het vliegtuig had je zo'n scherm met afstandbediening waarop je films en series kon kijken, muziek kon luisteren en/of spelletjes kon spelen. Daar hebben we dus even ruim gebruik van gemaakt! Schermpje van het raam moest naar beneden en toen ik 4 films, wat Jersey Boys, Chopin en Vivaldi later het raampje weer open deed, zag ik daar ineens een bevroren landschap vol heuvels. Het was echt prachtig om te zien en totaal onbekend. Hele rivieren die bevroren leken en meren bedenkt met een lap sneeuw. Gewoon super!

De landing was gewoon een momentje. We keken elkaar aan met hypere gezichtjes. Ja, nu begint het pas echt!! Vreemd genoeg was dit eigenlijk nog maar zo'n 5 uur geleden.. Mijn tijdsbesef is compleet van de kaart! Maar weer terug, de landing ging dus goed en we mochten weer eens door de douane. Na een uurtje wachten (gosh, eerste ervaring met Amerikanen: hard werken is er niet bij) en weer wat verdacht te worden ondervraagd, mochten we dan toch het land in. Amerika, we waren er!!!

Vanaf hier hebben we eigenlijk alleen maar stereotype dingen gehad. Omdat we moesten bellen met de eigenaar van het appartement die we hier hebben gehuurd, gingen we naar een Callphone. Hoe typisch is het om dollarmuntjes in een telefoon te moeten gooien, zodat je kunt gaan bellen met een toestel dat ergens aan een muur hangt? Vervolgens zijn we in de gele taxi (stereotype nummero duo) naar ons appartement gereden. Om de reis nog mooier te maken, kwam tijdens de taxirit het mooie nummer van Frank Sinatra op met New York, New York: tadaaa, hallo stereotype nummer 3! Ik zei tegen Vera dat we alleen nog de Empire State Building hoefden te zien en we zouden al klaar zijn. Je mag 3x raden welk gebouw we in de verte zagen toen we over een brug naar ons huisje in Harlem reden.. En dan waren we nog niet eens aangekomen! Heel even hebben we nog gevreesd of we wel zouden arriveren, want het rijgedrag kan hier toch nog wel flink worden bijgeschroefd. Van tweebaanswegen worden 3 banen gemaakt, op stoplichten waar men alleen rechtdoor mag, gaat men linksaf en inhalen mag gewoon aan welke kant je maar het beste uitkomt..

Aangekomen in het appartement en inmiddels toch ook wel brak (het was inmiddels toch al weer 5 uur, 23 uur Nederlandse tijd) besloten we om snel even de wijk te gaan verkennen. De wijk zelf leek in eerste instantie nogal guur en onveilig, maar toen we eenmaal gingen wandelen gleed het gevoel al gauw van je af. De mensen zijn heel erg vriendelijk hier en de wijk is gewoon een gezellige drukte met vooral allochtone mensen. Even een niet heel erg Westers cultuur. :)

En hoewel het hier nu pas 7 uur 's avonds is, gaan we nu toch maar snel naar bed. We zijn alle drie heel erg moe en we willen morgen lekker veel doen! We hebben geen planning, dus wie weet waar we gaan belanden :) Ik voel iig de heel toeristische plekjes wel aankomen!

Ik houd jullie op de hoogte!

Cheers!
Margriet